tante eef?

Voor de geboorte van Isis kregen we van een oom en tante een boek cadeau met voor iedere dag een kabouterverhaaltje. Al vrij snel, Isis was toen een maand ofzo, begonnen we met voorlezen van deze verhaaltjes. Vanwege de meligheid van de verhaaltjes was dit vooral voor onszelf een bron van hilariteit. Ook de vele taalfouten in de tekst en de rare namen van de kabouters zorgden voor vele uren voorleespret. De kabouters wonen (uiteraard) in een bos, maar er wordt een weg aangelegd en zo belanden ze op de zolder van tante Eef. Die door de typefouten verderop in het boek dan weer eens tante Eet en dan weer tante Eel heet. Nu is het boek uit en mis ik tante Eef toch wel. Vooral het voorlezen in ons bed, met Isis tussen ons in, en Peter en ik die lol hebben om het boek.
Vandaar de naam van dit blog. Ik vind het een gezellige naam, zo van ik ga even bij tante Eef op bezoek. En tante Eel vindt het ook erg gezellig als je na een bezoekje een berichtje achterlaat.
Tot snel kaboutertjes.